Biografie Alessandro Cagliostro naar The masonic Magician van Philippa Faulks and Robert L.D. Cooper
Over het leven van graaf Alessandro Cagliostro (waarschijnlijk 1743-1795) bestaan meer twijfels dan zekerheden, hijzelf was daar zeker ook debet aan. De graaf verkondigde zelf niet te weten waar hij geboren was en wie zijn ouders waren. Er bestaan brieven van hemzelf en onder anderen van kardinaal de Rohan (een latere vriend) dat hij de zoon zou zijn van een prinses uit Trebizonde en een grootmeester van Malta. De graaf zou dan de bastaardzoon zijn van Manuel Pinto de Fonseca (1681-1773) en een Grieks/christelijke prinses uit het geslacht Konmemnos. De ridders van de orde moesten bij hun intreding de gelofte van kuisheid afleggen en Cagliostro kon dus niet erkend worden. In deze versie groeide Cagliostro – die toen Acharat genoemd werd – op in Mekka en Medina. In een andere versie zou hij de oplichter en charlatan Giuseppe Balsamo uit Napels zijn.
Acharat werd onderwezen door zijn leraar Althotas, een alchemist die zich interesseerde voor het maken van goud uit metalen. Deze leraar wordt genoemd in verslagen en brieven die op Malta gevonden zijn. Ze maken samen een lange reis. Het bijwonen van een ceremonie als jongen van twaalf in de piramide van Gizeh, verklaarde de levenslange fascinatie van de graaf voor de oude Egyptische rituelen.
Cagliostro verbleef enige tijd op Malta waar zijn geliefde leraar Althotas bij een mislukt experiment om het leven kwam. Vanuit Malta vertrok hij in 1765 naar Rome waar hij een jaar als secretaris van kardinaal Orsini in het Vaticaan werkte. Hij ontmoette de vijftienjarige Serafina Feliciani met wie hij trouwde, hij was toen tweeëntwintig. Vandaaruit begonnen hun reizen, die door heel Europa, naar onder meer Engeland, Brussel, Maastricht, Den Haag, Koerland, Sint-Petersburg, Straatsburg, Polen, Duitsland en uiteindelijk naar Frankrijk voerden.
Cagliostro was bovenmatig intelligent en presenteerde zich als geneesheer. Hij brouwde zelf zijn elixers en verstond de kunst van het hypnotiseren, wat toen iets was wat men nog niet kende. Hij genas met handopleggingen. Intussen ontstond ook de interesse voor de vrijmetselarij. In Londen werd hij op 12 april 1777 ingewijd bij de loge L’Espérance in Gerrard Street, Soho, Londen. Zijn grote droom was om de Egyptische rituelen toe te voegen aan de ceremonie van de vrijmetselaars.
Cagliostro werkte mee aan het voorspellen van de lotto en was daar wonderbaarlijk succesvol in. Hij kwam in de Londense gevangenis omdat men hem verdacht van tovenarij en oplichting.
In december 1777 verlieten Cagliostro en Serafina Londen, ze verbleven korte tijd in Brussel, Maastricht en Den Haag. Zijn faam als geneesheer was inmiddels groot. In februari 1779 reisden ze naar Mitau (nu Letland ), waar hij de dichteres Elisa von der Recke ontmoette. Serafina en Cagliostro verbleven aan het hof van de familie von Medem. Von der Recke schreef een boek over hem. In september 1780, nadat het echtpaar Cagliostro in Sint-Petersburg er niet in was geslaagd de belangstelling en bescherming van de Russische tsaritsa Catharina de Grote te winnen, begaven de Cagliostro’s zich naar Straatsburg, destijds behorend bij Frankrijk. Cagliostro woonde daar een groot ziekenhuis waar hij ook zijn patiënten ontving die hij vaak gratis behandelde. Het echtpaar werd bevriend met hun buurman, de schatrijke kardinaal de Rohan. In januari 1785 reisden Cagliostro en zijn vrouw naar Parijs na een verzoek van kardinaal de Rohan, omdat er een congres zou plaatsvinden van vrijmetselaars uit heel Europa. Op 24 december 1784 stichtten ze in Lyon de maçonnieke moederloge La Sagesse Triomphante met Egyptische riten. In Parijs komt Cagliostro in contact met de beroemde arts Mesmer en de mysterieuze graaf Saint-Germain.
Weer werd Cagliostro het slachtoffer van laster. Hij werd vervolgd in de affaire van de diamanten halsketting, waarbij koningin Marie Antoinette en ook De Rohan betrokken waren en hij werd samen met de kardinaal negen maanden vastgehouden in de Bastille. Toen er geen bewijs kon worden gevonden dat hem met de affaire in verband bracht, werd hij uiteindelijk vrijgesproken. Niettemin werd hij op bevel van koning Louis XVI uit Frankrijk verbannen en ze vertrokken naar Engeland. Daar werd Cagliostro in de Frans-Engelse krant Le Courier de France door de journalist Theveneau de Morande ervan beschuldigd een oplichter te zijn met de naam Giuseppe Balsamo. Hij ontkende dat in een gepubliceerde open brief aan het Engelse volk, waardoor Morande gedwongen werd zich terug te trekken en zich te verontschuldigen. Opnieuw kwam er een deuk in zijn reputatie.
Cagliostro verliet Engeland om Rome te bezoeken, zijn vrouw Serafina wilde al veel langer terug naar haar geboortestad en dacht er in het geheim over na hem te verlaten. Dat gebeurde op het moment dat hij aangaf weer naar Frankrijk terug te willen, waar inmiddels de revolutie was uitgebroken. De koning was afgezet, het zou er dus weer veilig voor hen zijn. Serafina verraadde hem aan de inquisitie. Op 27 december 1789 werd hij gearresteerd wegens poging tot het stichten van een vrijmetselaarsloge in Rome en opgesloten in Castel Sant’Angelo. Hij werd berecht en ter dood veroordeeld, maar het vonnis werd later omgezet in levenslange gevangenisstraf in het Forte di San Leo, waar hij vijf laar later op 26 augustus 1795 stierf. Serafina verdwijnt in een klooster. .